ความผิดต่อทรัพย์

ความผิดต่อทรัพย์
1. ลักทรัพย์ คือ การเอาทรัพย์ของผู้อื่นเป็นเจ้าของร่วมอยู่ด้วยโดยทุจริต เช่นการเอาสี่งของที่ของบุคคลอื่นวางไว้ไปขาย 2. วิงราวทรัพย์ คือ การลักทรัพย์ของผู่อื่นโดยฉกฉวยเอาไปซึ่งหน้า ถือว่าอุกอาจกว่าการลักทรัพย์ธรรมดา เช่น การกระชากสร้อยคอผู้อื่น3. ชิงทรัพย์ เป็นการลักทรัพย์โยประทุษร้าย หรือขู่เข็ญว่าในทันใดนั้นจะใช้กำลังประทุษร้าน ถือว่ารุนแรงกว่าลักทรัพย์ธรรมดา เช่นการใช้อาวุธจี้บังคับ4.ปล้นทรัพย์ คือการชิงทรัพย์โดยร่วมกันกระทำผิดตั้งแต่3คนขึ้นไป ถือเป็นความผิดรุนแรงกว่าชิงทรัพย์ ความผิดต่อทรัพย์4ข้อด้านบนนี้ ถ้าใช้อาวุธ หรือ ทำร้าย ให้เป็นอันตรายด้วย จะมีโทษเพิ่มหนักขึ้นตามลำดับ5.กรรโชกทรัพย์ คือ การข่มขู่ให้ผู้อื่นให้ทรัพย์แก่ตน 6.รีดเอาทรัพย์ คือ การข่มขู่เอาประโยชน์ในลักษณะที่เป็นทรัพย์สินของผู้อื่น โดยการเปิดเผยความลับของผู้อื่น หรือบุคคลที่3 7.ฉ้อโกงทรัพย์ คือ การเอาทรัพย์ของผู้อื่นโดยหลอกลวงให้เขาหลงเชื่อ และส่งมอบทรัพย์สินให้8.ยักยอกทรัพย์ คือการที่ผู้กระทำผิดครอบครองทรัพย์ของผู้อื่น หรือผู้อื่นเป็นเจ้าของร่วมอยู่ด้วย เบียดบังเอาทรัพย์นั้นไป9. รับของโจร คือ การที่ผู้กระทำผิดได้ช่วยซ่อนเร้นน จำหน่าย พาเอาไป ซื้อไว้ รับจำนำ หรือรับไว้โดยประการใดซึ่งทรัพย์ที่ได้มาโดยกระทำผิด (แต่ถ้าสืบความแล้วพบว่า ผู้กระทำผิด ไม่ทราบว่าของเป็นของใคร หรือทรัพย์ที่ได้มาผิดกฎหมาย ก็จะไม่มีความผิด) 10.ทำให้เสียทรัพย์ คือ การทำให้ผู้อื่น หรือผู้อื่นเป็นเจ้าของร่วมด้วยนั้นเสียหาย 11. บุกรุก คือความผิดที่ผู้กระทำผิดได้เข้าไปในเคหสถานของผู้อื่นโดยไม่มีเหตุผลอันควร หรือ มีเหตุผลสมควรแต่ผู้ให้เข้าไม่ให้อนุญาต ซึ่งเป็นการรบกวนการครอบครองอสังหาริมทรัพย์ของผู้อื่น